Proszę czekać |
Proszę czekać
|
| Strona Główna | | | Impressum | | | Kariera | tel.:(+48) 22 440 15 00 |
| creditreform@creditreform.pl |
Zgodnie z par.133 ust. 1 Ustawy prawo upadłościowe, zarządca masy upadłościowej może zaskarżyć wszystkie kontrakty handlowe swojego klienta, w których płatność została rozłożona na raty, lub termin płatności został w innych sposób przedłużony. W dodatku dotyczy to okresu ostatnich 10 lat. Ustawodawca chciał w ten sposób uniemożliwić oszustwa, np. wyprowadzanie środków z firmy na krótko przed ogłoszeniem jej upadłości. Chciano również uniknąć sytuacji, w której wierzyciel przenosi swoje należności w całości na innego wierzyciela jeszcze przed otwarciem postępowania upadłościowego. Tymczasem przepis ten jest używany w celu uzyskania dodatkowych środków wchodzących w skład masy upadłościowej. Zarządcy masy upadłościowej odkryli, że prawo to umożliwia im szybkie uzyskanie środków na pokrycie swoich roszczeń.
Cierpią na tym między innymi firmy zajmujące się handlem materiałami budowlanymi. Poza sezonem są one zmuszone długoterminowo kredytować swoich odbiorców. Problemy mogą mieć także browary i dostawcy żywności, którzy poprzez płatności ratalne lub wydłużone terminy płatności próbują pomóc zakładom gastronomicznym znajdującym się w trudnej sytuacji finansowej. Firmy te mogą zostać w przyszłości zmuszone do zwrotu w ten sposób uzyskanych środków, co z kolei może narazić je na pogorszenie lub całkowitą utratę zdolności płatniczej. To dotyczy głównie przedsiębiorstw w branży handlu hurtowego, sektora budowlanego, a także spółek leasingowych. W ich przypadku spłaty ratalne i dłuższe okresy umowne to norma. Zarządca masy upadłościowej wzywa zazwyczaj do zwrotu wielu rat i tym samym dużych sum.
Warunki stosowania przepisu dotyczącego przypadków celowej dyskryminacji wierzycieli nie zostały w ustawie wystarczająco sprecyzowane. W praktyce sądy uważają istnienie kontraktów ze spłatą ratalną lub odroczoną płatnością za wystarczający powód do zastosowania przepisu umożliwiającego ich zaskarżenie. Jednak celem takich kontraktów jest zazwyczaj utrzymanie lub poprawa płynności dłużnika, a nie dyskryminacja innych wierzycieli.
Stowarzyszenie Zarządców Upadłościowych w Niemczech (VID) podało do wiadomości dane uzyskane od swoich członków. Statystyki dotyczą 3.068 postępowań upadłościowych prowadzonych w latach 2012-2013. W 367 postępowaniach zastosowano przepisy § 133 (12 procent badanych postępowań). Średnia wysokość zaskarżonych kontraktów to 38.760 euro. Pozostaje jednak pytanie, jak ta wielkość ma się do łącznej ilości 55.000 postępowań upadłościowych wszczętych w tym okresie.
